Mga Byaheng Hindi Panturista

Paeng Ferrer

21 Apr 2011

Nag-eempake ka
papunta sa isang akademikong kumperensya

nang tinanong mo ako,

"naalala mo ba ang mga Aeta sa Zambales?”,

Isang linggo ka roon

habang nananatili akong nagsusulat

ng sanaysay tungkol sa mga bagong teorya

at tungkol sa pagtamlay.

Natandaan mo ba ang ulam

nilang pinaghalong sardinas at mami?

Isinilid mo ang lumang laptop sa bagahe

na waring hinapo sa rami ng nilakbay.

Sari-sari ang mga byahe natin.

Mayroong sa mga magsasaka sa Nueva Ecija

na walang tubig at kuryente;

sa mga natabunan ng trahedya sa Leyte;

o kaya’y sa mga naipit ng gyera sa Pikit?

May mapa ng Pilipinas sa pader natin

at may marka ang mga lugar panturista

pero ang parati nating nararating

ay masasabi rin namang kilalang lugar

dahil sa pinsala, kahirapan, at kaapihan.

Mistulang nag-aapoy ang dagat

sa paligid ng mapa.

Maya-maya’y nanlata rin ang apoy.

Saglit akong tumigil

upang isipin ang susunod na talata.

Pula ang dapithapon sa labas ng bintana.

Tulad ng una nating pagtatagpo

sa unibersidad.

Matapang kong inilalantad ang imperyalismo

at aktibo ka naman sa teatro noon.

Minsa’y gusto rin nating magbakasyon

at tumigil nang isang linggo

para patahanin ang loob.

Pero kadalasa’y ang nagpapahumpay ng kaluluwa

ay ang pakikipaglaban

para sa mga kubling pook.

Pumanglaw ang papawirin sa labas.

Itinabi ko ang kwaderno’t bolpen.

Nagpaalam ka para sa muling paglalakbay.

Sa paglabas mo ng pinto,

anino mo ang mapa ng Pilipinas

pero hindi ito nagliliyab tulad noon.

Paanong ang kay liit na bansa

ay nagtataglay ng kay laking dusa?

Maaapula pa ba natin ang sunog?

O ililikas na lamang ang taumbayan?

Minsa’y nais ko nang ibaba ang mapa

at palitan ng ibang lugar. ***